Onderzoeksthema’s:

Jongeren en hun ouders hebben idealen en verwachtingen voor de toekomst. Die ontlenen zij aan hun directe omgeving. Die omgevingen, online en offline, verschillen van elkaar, wat leidt tot diversiteit in maatschappelijke idealen tussen jeugdigen en hun ouders. Die diversiteit is waardevol, maar kan ook conflicten veroorzaken. 

Centrale onderzoeksvragen:

1. Hoe stellen jongeren en hun ouders zich een ideale samenleving voor – zowel binnen het gezin als in de maatschappij? Wat vinden zij belangrijk, en hoe denken ze dat zijzelf en anderen kunnen bijdragen om die ideale samenleving werkelijkheid te maken?  
2. Hoe kan positief worden omgegaan met diversiteit in maatschappelijke idealen tussen groepen jeugdigen en ouders, om te voorkomen dat sociale tegenstellingen maatschappelijk ontwrichtend werken? 

Zowel professionals in het onderwijs en in de jeugdzorg kunnen verschillende opvattingen hebben over wat goed is voor een kind, en dit kan ook het geval zijn tussen de ouders en onderwijs- en jeugdprofessionals. Dit kan leiden tot onbegrip en frustratie over en weer over wat de beste ondersteuning en begeleiding is. Ook kan het ertoe leiden dat ouders minder snel of juist vaker ondersteuning zoeken voor hun kind of dat de ondersteuning die ze krijgen niet aansluit bij hun ideeën over wat goede hulp is. Onderwijs- en jeugdprofessionals worstelen hiermee: in hoeverre kunnen zij zich bemoeien met de waarden en normen van de ouders?

Centrale onderzoeksvragen:

1. Welke impliciete en expliciete normen en waarden kunnen worden onderscheiden in onderwijsprogramma’s, opvoedingsondersteuning en alle relevante vormen van jeugdhulp? 
2. Hoe verhouden de normen en doelen van jeugdigen en ouders zich tot die van onderwijs- en jeugdprofessionals en jeugd- en onderwijsbeleid? 
3. Wat hebben onderwijs- en jeugdprofessionals nodig om zich bewust te zijn van de normativiteit in hun eigen handelen en deze waar nodig ter discussie te stellen om inclusief te kunnen handelen? 

Kritisch en creatief denken, omgaan met onzekerheid en digitale geletterdheid zijn voorbeelden van 21st century skills. Als jongeren dit moeten leren, doen we tegelijkertijd aannames over wat een wenselijke toekomstige samenleving is. Welke ideeën hebben jeugdigen hier zelf over? En welke gevolgen heeft het voor het onderwijs en wat we van leraren verwachten?

Centrale onderzoeksvragen:

1. Welke visies op de samenleving van de toekomst liggen ten grondslag aan verschillende onderwijspraktijken gericht op het ontwikkelen van 21st century skills?
2. Welke visies op de ontwikkeling van de jeugd liggen ten grondslag aan theorie en praktijk met betrekking tot het ontwikkelen van 21st century skills in verschillende ontwikkelingsfasen? 
3. Welke vaardigheden zijn in de beleving van jeugdigen zelf van belang in een veranderende wereld, een veranderende samenleving en een veranderende arbeidsmarkt? Welke leerbehoeften hebben zij op dit vlak? En wat betekent dit voor het onderwijssysteem, het curriculum en de opleiding van onderwijsprofessionals? 

Hoe jongeren zichzelf zien binnen verschillende sociale dimensies – zoals culturele of religieuze achtergrond, politieke overtuiging of seksuele identiteit – is essentieel voor hun zelfbeeld en maatschappelijke positie. Het respecteren van deze sociale identiteiten is van groot belang voor hun welzijn en verbondenheid met de samenleving. Wanneer jongeren echter het gevoel hebben buitengesloten, gestigmatiseerd of gediscrimineerd te worden, kan de zoektocht naar hun identiteit omslaan in maatschappelijke vervreemding. In sommige gevallen leidt dit zelfs tot vormen van radicalisering. Zulke processen worden vaak versterkt wanneer jongeren het gevoel hebben dat identiteit niet wordt erkend of gewaardeerd. 

Centrale onderzoeksvragen: 

1. Welke bronnen en mechanismen beïnvloeden de vorming van sociale identiteiten, en hoe ontwikkelen zich daarbij de bijbehorende groepsnormen en -waarden? 
2. Welke invloed heeft het publieke debat over de Nederlandse identiteit op het ontstaan en versterken van (voor)oordelen ten aanzien van jongeren met specifieke sociale identiteiten en groepsaffiliaties? En op welke manier beïnvloeden deze beeldvormingen hun zelfperceptie, maatschappelijke positie en kansen op inclusie of uitsluiting? 
3. Wat is er nodig om jeugdigen te helpen in hun sociale-identiteitsontwikkeling? En hoe kunnen verschillende partijen hier een rol in spelen, met name als normen en waarden van specifieke sociale groepen jeugdigen niet stroken met de doelen van betrokken organisaties en instellingen?